سخن یا کلام به دو گونه است
1 ـ نظم
نظم در لغت به معنی به هم پیوستن و در رشته کشیدن دانه های جواهر است و در اصطلاح سخنی است که دارای وزن و قافیه باشد . که مرادف آن را شعر می گوییم.
2 ـ نثر
نثر در لغت به معنی پراکندگی و پراکندن است و در اصطلاح سخنی است که دارای وزن و قافیه نباشد.
در این وبلاگ چون بیشتر بحث ما روی شعر و نظم است، نثر را رها کرده ولی مطالعه روی آن را توصیه می کنم.
قالب شعر نثر یا شعر منثور برای خودش تعریف دارد و قالب شعر نظم یا شعر منظوم نیز برای خودش تعریف دارد.
در
هر دو قالب می توان احساس را بیان کرد لذا فرقشان در این است که در شعر
منثور، سطرها بصورت نثر است و هر کس متناسب سلیقه ی شخصی می تواند سطرهایش
را برش دهد و برش سطرها از روی نظم و انضیاط نیست ( مثل نثر سپید و نثر
نیمائی یا مرسل عالی و مسجع و نثر روان ) اما در شعر منظوم، سطرها از روی
تعریف و از روی انضباط و نظم خاصّی آرایش یافته و از نوعی ترتیب و سلیقه
برخوردار هستند. ( مثل زلال عروضی ، غزل ، مثنوی )
خواهشمند است ادیبان
در کنار تعصّباتی، به خاطر تثبیت نام شخصی در تاریخ ادبیات، تعاریف قالب ها
را بطور توجیه آمیزی دستکاری نفرمایند که در بین نسل با هوش آینده آبرو و
اقتدارشان از بین می رود.