1317-1396، تهران. هنرمندی خلاق و آشنا با سنت های هنر ایرانی و از پیشروان سبک نقاشی خط است. همچنین وی را از پیشگامان مکتب سقاخانه به شمار می آورند.
صادق تبریزی فارغ التحصیل هنرکده هنرهای تزئینی در رشته های نقاشی و طراحی داخلی است (1346). نقاشی هایش برای نخستین بار در انجمن ایران و امریکا معرفی شد (1338).
پس از آن در نمایشگاه های متعدد در ایران و دیگر کشورها شرکت کرد. از جمله: نمایشگاه بین المللی سرامیک در پراگ (1341)، بی ینال تهران (45-1341)، تالار قندریز (1342)، بازار بین المللی هنر بازل در سوییس (1357)، آرت اکسپو چین – بیچینگ (1356) و هنر شرق و غرب در ملبورن (1379). همچنین تاکنون چندین نمایشگاه انفرادی از نقاشی هایش ترتیب داده است: گالری پورگز (1350)، گالری سیروس در پاریس (1351)، بنگستون گالری در استکهلم (1352)، هتل هیلتون در لس آنجلس (1371) و دانشگاه کلمبیا در نیویورک (1371). علاوه بر گنجینه های ایران، بنیاد بن و ابی گری در مینه سوتا نیز آثاری از تبریزی را نگهداری می کنند.
تبریزی اغلب روی پوست کار می کند. در نقاشی های اولیه اش، با شوخ طبعی خاص از نقوش تزئینی، فیگورهای مینیاتوری، نوشته ها، تمبر پستی، سنگ های نیمه قیمتی و غیره استفاده می کرد. از حدود دهه 50 تاکنون، کمپوزیسیون های شاعرانه و ریتمیک با عناصر خوشنویسانه می آفریند.
