1302-1372، قزوین. پدرش در قزوین دکان مسگری داشت و اسماعیل توکلی تا بیست و دو سالگی نزد پدر کار می کرد.
سپس به تهران آمد و به استخدام دانشکده هنرهای زیبای تهران درآمد (1340) و بیش از سی سال در آتلیه مجسمه سازی این دانشکده خدمت کرد. در کارهای فنی، قالب سازی، جوشکاری و فراهم کردن لوازم اولیه مجسمه سازی به دانشجویان کمک می کرد و از سال 1349 به ساخت مجسمه پرداخت. کارش را با ساختن مجسمه های سرامیکی آغاز کرد و در ادامه با جوش دادن قطعات فلزی و ورقه های آهنی به ساخت مجسمه پرداخت. آثار این هنرمند خودآموخته، در چند نمایشگاه انفرادی در گالری سیحون (49-1346) و گالری لیتو (1351) به تماشا درآمد و در نمایشگاه های گروهی چندی چون اولین نمایشگاه بین المللی هنر در تهران (1352)، نمایشگاه سیمایی از هنر معاصر ایران (1354)، نمایشگاه آثار هنرمندان نوپرداز ایران در بازل (1355) و تهران گالری (1356) مجسمه هایش را به نمایش گذاشت. وی از چند نمایشگاه بین المللی در ایتالیا، انگلیس و ترکیه مدال دریافت کرد.
