متولد 1324. زاده تهران .تحصیل در هنرستان عالی موسیقی تهران را نیمه کاره رها کرد و به فراگیری نقاشی نزد پدرش علی اصغر پتگر و عمویش جعفر پتگر پرداخت (1337).
مدتی نیز در آی سی اس لندن به فراگیری نقاشی و تاریخ هنر پرداخت که آن هم نیمه تمام ماند و سپس برای مطالعه در لباس ها و تزئینات و هنرهای دستی به نقاط مختلف ایران سفر کرد (1348). نخستین بار آثارش در نمایشگاه هنرمندان معاصر ایران و خاورمیانه در سفارت ترکیه به نمایش درآمد (1344) و از آن پس نمایشگاه های انفرادی چندی چون: تالار نقش (1351)، کارگاه هنر (13669، نگارخانه سبز (1368) و نگارخانه شیخ (1370) برپا داشته و آثارش در نمایشگاه های گروهی چندی چون موزه ایران باستان (1346)، موزه هنرهای معاصر تهران (76-74-1370) به تماشا درآمده است. او تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران (72-1367) و دانشگاه رویان (از سال 1376) را در کارنامه خود دارد. او از سال 1376 بیشتر در مازندران اقامت گزیده بود.
آثار اولیه نامی پتگر بین مرز طبعت گرایی و انتزاع گام برمیداشت اما کم کم انتزاع غلبه یافته بر آثارش نقاشی هایی را پدید آوردند که یادآور چشم اندازها و مناظر هستند.
