متولد 1326.زاده تهران.
نقاشی را در کودکی نزد پدر و سپس علی اکبر نجم آبادی از شاگردان کمال الملک و در هنرستان کمال الملک فراگرفت. در رشته طراحی صحنه برای تئاتر، سینما و تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک در پاریس و سالزبورگ فارغ التحصیل شد.
پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشکده هنرهای دراماتیک پرداخت و سال ها مدیر گروه نمایش عروسکی این دانشکده بود. او چند سال عضو هیات اجرایی کمیته ملی هنرهای تجسمی ایران وابسته به یونسکو و داور چند نمایشگاه بین المللی بوده است. در بیش از چهل نمایشگاه انفرادی و گروهی در ایران و دیگر کشورها شرکت کرده است که از آن جمله اند: نمایشگاه هایی در پاریس (1372-74) و ونزوئلا (1378).
نخستین تجربه های تاها بهبهانی در قالب سوررئالیسم در دهه چهل با تصویر کردن دست ها و آدم ها شروع شد. دست هایی که نشانه آدم ها بودند و آدم های مسخ و مثله شده. در آغاز دهه پنجاه این پرنده ها هستند که جای موضوعات دیگر را می گیرند که تا به امروز نیز تصویر کردن پرنده هایی خیالی که نمایانگر بسیاری از حالات و خواسته ها و آرزوهای انسانی اند، ادامه می یابد.
