معماری یکی از مهم ترین هنرهای تمدن کلاسیک بود و از قوانین و اصول خاصی پیروی می کرد. یکی از این قوانین سه جزء ضروری برای ساختارهای اصولی را در بر می گیرد که توسط معمار رومی به نام ویتروویوس عنوان شده اند.
ویتروویوس این سه جزء را تحت عنوان استقامت، سودمندی و زیبایی معرفی می نماید. یک معمار کلاسیک این سه فاکتور را باید مد نظر قرار گیرد و اساس کار خود را بر آن ها بگذارد. ترکیب این سه جزء، زیبایی بی نظیری ایجاد می کند که معماری کلاسیک را به خوبی به تصویر خواهد کشید.
زیبایی کلاسیک به معنای تقارن، آرایش قانونی و منطق آرامش است و معماری خود به معنای الهام بخشیدن به برجستگی ها و المان های بارز بوده و از دیدگاه تمدن کلاسیک تفکر، هوش و فروتنی را در بر می گیرد.
اما چگونه می توان یک بنا را منطقی جلوه داد؟ یونانیان بر این باورند که تکامل از طریق پرسش های ریاضی که بعدها به فرم های معماری تبدیل می شوند حاصل می گردد. هر جزئی از ساختمان در رابطه ای مستقیم و محاسباتی با دیگر قسمت ها قرار می گیرد.
پایه و اساس این نظریه “نسبت طلایی” است که در آن نسبت بخش بزرگ تر به بخش کوچک تر با نسبت جمع آن ها به بخش بزرگ تر برابر است. شاید به نظر کمی پیچیده بیاید اما نسبت طلایی در طبیعت و حتی در بدن شما نیز وجود دارد. بله، درست است. بسیاری از بخش های بدن شما از طریق نسبت طلایی با یکدیگر در ارتباط هستند.
در حقیقت، پرسش هایی که برای قضاوت در مورد ارتفاع، عرض و عمق ساختارهای کلاسیک مطرح می شوند بر پایه نسبت طلایی در فرم انسانی می باشند. از بعد ریاضی، بدن انسان واحدی پایه بوده که بر اساس آن معماری کلاسیک شکل گرفته است.